dolaplıda dehşet2

dolaplıda dehşet 2

nereye gittiğimizin bu insanların kim olduğu hakkında hiç bir fikrim
yoktu.bildiğim tek şey artık hiç bir şeyin eskisi gibi
olmayışıydı.yaklaşık 1 saatlik bir yolculuktan sonra mahzen gibi bir
yere geldik.burda bir grup insan hayatta kalmıştı yiyecekleri ve suları
azalmıştı.hemen yanıma gelip yaralarıma baktılar ve kim olduğumu
sordular.bende onlara tesiste bir kaza olduğunu annemle birlikte o
kazadan kurtuldulduğumuzu ama annemin bi kaç yaratık tarafından
öldürülğünü anlattım.içlerinden biri karşıki binada yiyecek olduğunu ve
bi kaç kişinin karşı binaya gidip yiyecek almaları gerektiğini
sölüyordu.yalnız bu fikir kimsenin hoşuna gitmemişti yüzlerinde korku
dolu bir ifade vardı..sanki kimse oraya gitmek istemiyordu.biraz sonra
içlerinden biri --ben giderim bana biraz mermi verin dedi..daha sonra
silahını doldurup kapıya doğru yöneldi.hemen bi kaç kişi yanına gidip
hızlı olmasını fazla vaktinin olmadığını sölüyordu.kapıdan çıkar çıkmaz
hemen hızlı bir şekilde kapıyı kapattılar.sonra herkes pencereye
koştu.bende meraklı gözlerle pencerenin ufak bir yerinden bakmaya
çalışıyordum.bir anda her taraf şeytanı andıran insan hayvan karışımı
yaratıklarla doldu.adam daha silahını ateşleyemeden üzerine
saldırdılar.bu annemin ölümünde gördüğüm gibi bir şeydi.yaratıklar
adamın bütün uzuvlarını koparıp yemeye başladılar.çok korkunç bir
görüntüydü.herkes ümitsiz bir şekilde vahşeti izliyordu.10 saniye gibi
kısa bir sürede adamdan geriye kalan sadece bir kaç parça kumaş ve bez
parçasıydı.aklımı kaybedecek gibi olmuştum.birisi kolumdan tutup hemen
pencereden uzaklaştırdı.diğer 2 adam ise ellerinde demir parçalarıyla
pencereyi kapattılar.sadece çok küçük bir delik açık kalmıştı.hemen
orda duran bir amcanın yanına gidip neler olduğunu sordum.oda bana
tesisteki kazadan sonra sızan virüsün insanları bir yaratık haline
getirdiğini söledi.virüs sadece bağışıklık sisteminde bir açık bulup
insan vücuduna giriyor ve insanları et yeme dürtüsü olan bir hayvan
şekline getiriyordu.patlamanın ilk anında virüs etrafa yayılmış daha
sonra etkisini kaybetmiş fakat neredeyse etraftaki herkese
bulaşmıştı..o an kapalı bir yerde olanlar bu salgından
kurtulmuşlardı.fakat daha ne olduğunu anlayamadan yaratıkların
saldırısına uğramış bir çoğu feci şekilde öldürülmüştü.adamın
anlattıklarına bakılırsa çok az insan hayatta kalmıştı.hayatta
kalanlarda gruplar halinde yaşamaya çalışıyorlardı.hava yavaş yavaş
kararmaya başlamıştı bende yorgunluktan kapanmakta olan gözlerime hakim
olamıyordum.fakat bir anda dışarıdan gelen korkunç çığlıklarla
irkildim.bir anda bütün etrafı kaplayan iğrenç bir o kadarda korkunç
çığlıklar.o insanlar bir anda bir köşeye çekilip kulaklarını tıkamaya o
sesleri duymamaya çalışıyorlardı.fakat sesler öyle kuvvetliydiki
kulaklarımı tıkamama rağmen hala sesler geliyordu.dışarda kıyamet
kopuyordu sanki..o an burdan sağ çıkamayacağımızı düşündüm..acaba
bizlerde onlar gibimi olcaktık.bu korkunç sesler ve düşünceler
içerisinde uykuya dalmaya bütün bunların bir rüya olduğuna kendimi
inandırmaya çalışıyordum....gözlerimi açtığımda sesler kesilmiş o
penceredeki ufacık delikten gelen güneş ışığı yüzüme bir sıcaklık
getirmişti.herkes uyuyordu.karnımın aç olduğunu farkettim ve dolaba
doğru yürümeye başladım.tam o sırada bir kadın kolumdan tutarak
yiyeceğin kalmadığını eğer bir an önce karşıki binaya ulaşamazsak
burada açlıktan öleceğimizi söledi.yüzünde ağlamaklı bir ifade
vardı.belliki çok korkuyordu.insanlar yavaş yavaş uyanmaya
başlamışlardı.aralarında hala yardım geleceğini ümit eden birileri
vardı fakat o grubun içinde biri vardıki söledikleriyle insanları
ümitsizliğe kaptırıyor hiçbir zaman yardımın gelmeyeceğini
sölüyordu.üzerindeki kıyafete bakılırsa bir polisti ve nasıl olduysa
bir şekil kurtulmuştu.fakat ailesine ne olduğu konusunda hiç bir fikri
yoktu.tüfeğini pencerenin deliğinden dışarı doğrulttu ve karşıdaki
binaya 1 el ateş etti.o anda gördüklerim karşısında küçük dilimi yutar
gibi oldum.binanın altındaki dükkandan bir anda sağa sola kaçışan
yaratıkları gördüm.bi tanesi üstümüze doğru geliyordu ve bir el daha
ateş..pencerenin dibine yığılıp kalmıştı..iğrenç bir koku geliyordu
vücudundan.o an sanki dünyada yapayalnız olduğumu düşündüm.artık bu bir
hayatta kalma mücadelesiydi."saçma msj yazma" Edit:Ben10 Türkiye".......(devamını bulursam anında paylaşıcam)alıntıdırr

valla hepsini okudum nefesim kesildi çocuk öldümü

bilmem 3. cüyü bulamadım daha

çabuk bul nolursun çok merak ediyorummm

dur ariyim lady gaga

ya oğlum bi durun ben 3. cüsünü bulamadım

iş artık ölüm kalım meslesi çabuk bulabilirmisin acaba 3. sünü nolursun [Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]