işkence çeşitleri...
Tarih boyunca işkence teknikleri...
İspanyol eşeği:Mahkum, eşek biçiminde yapılmış bir kütük düzeneğe oturtulur,
ayaklarına giderek artan ağırlıklar bağlanırdı. Sonunda mahkum ikiye
bölünerek ölürdü.
Toptan atılma: Bazen mahkum, bir
topun ağzına bağlanır ve top ateşlendiğinde mermi kişinin bedeninin
içinden geçerdi. Bazen de mahkum büyük bir topun içine mermi niyetine
yerleştirilir, sıkıştırılmış barut ateşlendiğinde paramparça olurdu.
Tekerlek: Tekerlekler çok değişik
biçimlerde kullanıldı. Örneğin, kişi özel yapılmış dev bir tekerliğin
dış kenarına bağlanıyor ve sivri kazıkların ya da bir tepenin üzerinden
aşağı yuvarlanıyordu.
Demir kadın: Kadın biçiminde, bir
insanın ancak sığacağı büyüklükte yapılan tabutların içi sivri
demirlerle donatılıyor. Mahkum bu tabutun içine konularak kapağı
kapatılıyor.
Sarkaç: Kişi bir masaya sırtüstü
yatırılıp bağlanıyor. Çok büyük, ağır ve keskin bir baltanın bağlandığı
sarkaç mahkumun üzerinde sallanmaya başlıyor. Sarkacın ipi yavaş yavaş
bırakılarak, her salınımda mahkumun bedeninin doğranması sağlanıyor.
Demir kap: İçine fareler
doldurulan büyükçe demir bir kap, açık ağzı karın bölgesine gelecek
şekilde mahkumun vücuduna yerleştiriliyor. Ardından bu kap ısıtılıyor.
Fareler can havliyle mahkumun karnını kemirip kaçacak yer arıyor.
Böylece mahkum iç organları fareler tarafından kemirilerek ölüyor.
Germe: Tarih boyunca mahkumların
el ve ayakları bağlanarak gerdirmek yöntemiyle ölmesini sağlayan
değişik mekanik yöntemler geliştirildi.
Böceklerle öldürme: Kişinin
zemine sabitlenmesi, üzerine bal gibi tatlıların sürülmesi ve böcekler
tarafından yenilmeye bırakılması gibi pek çok türü var.
Atlarla parçalama: Mahkum kol ve bacaklarından, 4 ayrı yöne koşturulacak olan atlara bağlanırdı. Ardından atlar koşturulurdu.
Kafa kesme: Bu infaz yöntemi 16
ve 17'nci yüzyılda Avrupa'da ölüm cezasının en insancıl yolu olarak
kullanılmıştır. 1789 Fransız devriminde ise kafa kesmek için Giyotin
adlı özel alet geliştirildi. Giyotin, Fransa'da uzun yıllar kullanıldı.
Öldüresiye dövme: Bu yöntemin son örneği, sahipleri tarafından ölünceye kadar dövülen Amerikalı kölelerdir.
Kaynatma: Ortaçağ'da popüler olan yöntem. İnsanlar bağlanarak, ağır ağır ısıtılan dev kazanlarda haşlandı.
Gömme: Çağlar boyunca tüm dünyada
yaygın olarak kullanıldı. Örneğin, Hindistan'da kadınlar boyunlarına
kadar kuma gömüldü ve kafası güneşte pişmek üzere terk edildi. Arap
ülkelerinde de yaygın biçimde kullanıldı.
Yakma: Avrupa'da inançsızlar,
cadılar ve iffetsiz kadınlara engizisyon döneminde sıklıkla
uygulanırdı. Mahkum bir kazığa bağlanır ve çevresinde ateş yakılırdı.
Vahşi hayvanlara atılma: İlk Hristiyanlar aslanlara atılıyordu.
Deri yüzme: Keskin bir bıçakla canlı canlı suçlunun tüm derisi yüzülüyordu. Deri solunumu duran mahkumu acılı ve uzun bir ölüm bekliyordu.
Parçalanma: Mahkum henüz
canlıyken balta, satır ya da testerelerle parçalara ayrılıyordu. Arap
ülkelerinde 20'nci yüzyılda bile biçimde uygulandı. En son Suudi
Arabistan yetkilileri, 1987 yılında Kabe'yi basan bir grubu bu şekilde
öldürdü.
Kazığa oturma: Bilek kalınlığında
bir kazık, mahkumun kuyruk sokumundan başlayarak ensesine kadar
sokulurdu. Kazığın omurilik ve iç organlara zarar vermemesine özen
gösterilirdi. Ardından kazık mahkumla birlikte dikilir ve mahkumun
ölmesi günler sürerdi.
Demir sandalye/Demir yatak: Bu demir eşyalar iyice beslenmiş bir ateşle çevreleniyor ve bunların üzerindeki kişiler ölünceye kadar kızartılıyordu.
Boğma: Çok değişik biçimlerde
kullanılmıştır. En yaygın olanı denizdir. Belki de en iyi bilinen
varyasyonu cadı testidir. Su eğer kadını reddederse kadın yüzer. Bu da
kadının suçlu olduğunu gösterir ve infaz edilirdi. Eğer su kadını kabul
ederse kadın boğulur ve bu da kadının suçsuz olduğunu gösterir.
Zehir: İlginçtir ki zehir,
infazın yaygın bir biçimi olmamıştır. Zehirin en çok tanınan kurbanı,
baldıran zehirini içmeye zorlanan Sokrates'tir.
Ezme: Mahkum zemine yatırılır ve
üzerine aşama aşama ağır taşlar yerleştirilirdi. Mahkumun nefessiz
kalarak öldüğü bu yöntemde, cellat, ölüm zamanını istediği gibi
uzatabilirdi.
Testereyle kesme: Suçlu testere ile ikiye bölünür.
Yüksekten atma: Mahkum yüksek bir uçurum ya da kale burcundan aşağı atılır.
Çuvala koyma: Suçlu yılan, akrep, kedi, köpek gibi hayvanlarla büyük bir çuvalın içine konurdu.
Aç bırakma: Kişi bir hücre ya da kafese konur ve yiyecek verilmez.
İki ağaçla ikiye ayırma: İki
ağaç, birbirlerine doğru çekilir, mahkum bir kol ve bacağı bir ağaca,
diğer kol ve bacağı da diğer ağaca bağlanırdı. Ağaçlar bırakılınca
mahkum gerdirilmiş olur ve acı içinde ölürdü.
Garotte: Askı ve idamın karışımı
bir yöntem. Bir ucu duvara tutturalan ipin diğer ucuda mahkumun boynuna
dolanır. Mahkum itilerek, çekilerek ya da ayakları kaldırılarak
boğulur.
Sürükleme: Kişi bir ata bağlanır ve ölene kadar sürüklenir.
Su veya civa ölümü: Mahkum ölünceye kadar su veya civa içmeye zorlanır.
Okla vurma: Vikingler tarafından uygulanmıştır. Acıyı uzatmak için ölümcül olmayan bölgeleri hedef almışlardır.
Taşlama: Kişi, ölene kadar
taşlanır. Taşlamada, kişinin üyesi olduğu topluluk da bu taşlamaya
yardımcı olurdu. Arap ülkelerinde yakın zamana kadar kullanıldı.
Yarma: Suçlu kendindeyken gövdesi açılır ve iç organlar tek tek çıkartılıp, kendisine gösterilirdi..
[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]NOT:N'oha.
[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]