Lut Aleyhisselam

Kur’ân-ı kerîm’de ismi bildirilen
peygamberlerden. İbrahim aleyhisselamın kardeşinin oğludur. İbrahim
aleyhisselam ve ona inananlarla birlikte Nemrûd’un memleketinden hicret
edip Şam’a geldikten sonra, Lut Gölü yanındaki Sedum şehri halkına
peygamber gönderildi. İnsanlara İbrahim aleyhisselamın dînini tebliğ
etti.

İbrahim aleyhisselamla birlikte Bâbil’den hicret edip, Şam
diyârına geldikleri zaman Cebrâil aleyhisselam gelerek Lut Gölü
civârındaki Sedum bölgesi ahâlisine peygamber olarak gönderildiğini
bildirdi. İbrahim aleyhisselamdan ayrılarak Sedum bölgesine gitti.

Bu
beldede ahlâksız ve sapık bir millet türemişti. Putlara tapıyorlar,
soygun yapıyorlar, zayıfları eziyorlardı. İğrenç olan livata
(homoseksüellik; bugün tedâvisi mümkün olmayan AIDS hastalığına sebeb
olan cinsî sapıklık) yapıyorlardı Lut aleyhisselam onları çirkin
işlerden menedip, doğru yola dâvet etti. Bu husus Kur’ân-ı kerîmde
Şuarâ sûresi 161-164. âyetlerde meâlen şöyle bildirilmektedir:
“Kardeşleri
Lut onlara: Allah’a karşı gelmekten sakınmaz mısınız? Doğrusu ben size
gönderilmiş emîn, güvenilir bir peygamberim. Artık Allah’tan korkun ve
bana itâat edin! Buna karşılık sizden bir ücret istemiyorum. Benim
ücretim âlemlerin Rabbine âittir, dedi.”

Sedum halkı
hazret-i Lut’un dâvetine uymadılar. İsyân edenler arasında kendi hanımı
da vardı. O da kocası hazret-i Lut’a inanmamıştı. Kâfirlerle bir olup,
ona ihânet etmişti. Bu azgın ve cinsî sapıklıkla uğraşan kavim, îmân
etmedikleri gibi hazret-i Lut’u ve ona inananları memleketlerinden
kovmaya kalkıştılar. Lut aleyhisselam bu kavme nasîhat edip, doğru yola
dönmezlerse Allahü teâlânın azâbına uğrayacaklarını bildirdi. Buna
rağmen isyândan ve fuhuştan vazgeçmediler. Hattâ hazret-i Lut’a “Doğru
sözlü isen bahsettiğin azâbı getir de görelim” dediler.

Sapık
kavmin isyânının gittikçe artması üzerine Allahü teâlâ onları
cezâlandırmak için melekler görevlendirdi. Bu melekler Cebrâil, Mikâil,
Azrâil aleyhisselam bir rivâyete göre de Cebrâil aleyhisselam ile
birlikte on iki melekti. Melekler önce İbrahim aleyhisselama uğrayıp,
kendisine bir oğlan evlâdı (hazret-i İshak) verileceğini müjdelediler
ve azgın Sedum halkını helâk etmek üzere geldiklerini söyleyip
ayrıldılar. Öğle veya akşam vakti Sedum beldesine gidip hazret-i Lut’u
buldular.

Melekler nûr yüzlü genç delikanlı sûretinde hazret-i
Lut’un evine gelince hazret-i Lut’un isyankâr hanımı, durumu azgın
Sedum halkına bildirdi. Azgın Sedum halkı hazret-i Lut’un evinin
etrâfını sarıp misâfirlerini bize teslim et diyerek musallat olmaya
kalkıştılar. Hazret-i Lut onlara nasîhat ettiyse de dinlemeyip kapıyı
zorladılar. Bunun üzerine melekler: “Ey Lut! Gerçekten biz Rabbinin
elçileriyiz. Kalbini onlardan gelecek bir korku ve zarar ile meşgûl
etme. Onlar sana aslâ dokunamazlar. Cebrâil aleyhisselam dedi ki, hemen
gecenin bir kısmında ev halkınla çık git ve içinizden hiçbiri geri
kalmasın, ancak hanımın hâriç, çünkü kavmine isâbet edecek azâb ona da
gelecektir. Onların helâk zamânı sabah vaktidir.”

Azgın kavim
içeriye girmek için kapıyı kırınca Cebrâil aleyhisselam;“Ey Lut kapıyı
aç ve geriye çekil gelsinler dedi. Lut aleyhisselam kapıyı açıp geriye
çekildi. Cebrâil aleyhisselam kanadını önlerine gerdi ve içeriye hücum
eden azgınların gözleri âniden kör oldu, bunun üzerine şaşkın şaşkın
kaçışmaya başladılar. Bu husus Kur’ân-ı kerîm’de Kamer sûresi 44.
âyette meâlen şöyle bildirilmektedir:
“Lut’tan kavmi, misâfir melekleri istediler! Hemen biz onların gözlerini kör ettik. (Anadan doğma gibi kör oldular) işte azâbımı ve tehditlerimin âkıbetini tadın dedik.”

Lut
aleyhisselam kendine tâbi olanlarla geceleyin Sedum beldesinden ayrılıp
Sa’r şehrine gitti. Cebrâil aleyhisselam Sedum beldesini kanadıyla alt
üst etti. Üzerlerine şiddetli taş yağmaya başladı, nihâyet hepsi helâk
olup gitti. Bu hususta Kur’ân-ı kerîm’in Kamer sûresi 38. âyet-i
kerîmesinde meâlen; “Celâlim hakkı için, bir sabah vakti devamlı bir azâb onları bastırıverdi.” Ve Hicr sûresi 73-74-75. âyetlerde de; “Nihâyet
onları güneşin doğma vaktinde korkunç gürültü yakalayıverdi. Hemen
şehirlerinin üstünü altına geçirdik ve üzerlerine de çamurdan pişmiş
taş yağdırdık. Elbette bunda keskin anlayışlılar için ibret alâmetleri
var.” buyrulmaktadır.

Lut’un aleyhisselam kavminin yaşadığı
ve helâk oldukları topraklar Kur’ân-ı kerîmde alt-üst olan memleket
mânâsına gelen “El-mü’tefikât” şeklinde zikredilmiştir. Sedum beldesi
alt-üst olduktan sonra kaynarsular fışkırıp göl hâline geldi. Bu gün bu
bölge, Lut Gölü adıyla anılmaktadır. Yahudi kaynaklarında ise bu belde
(Sodom) ismiyle geçmektedir.

Lut aleyhisselam, kavminin
helâkinden sonra, Şam bölgesine gidip, amcası İbrahim’in (aleyhisselam)
yanında yedi sene kaldı. Sonra Hicaz’a gidip, seksen yaşında iken orada
vefat etti. Kabrinin, İbrahim aleyhisselamın kabrinin de bulunduğu
Filistin’deki Halîlürrahmân’da veya Mekke-i mükerremede Kâbe yanında
Hatim denilen yerde olduğu rivâyet edilir.

Kur’ân-ı kerîm’de yirmi yedi âyette Lut aleyhisselamdan bahsedilmektedir.

Lut aleyhisselamın mucizelerinden bâzıları şöyledir:
1.
Bulutsuz yağmur yağdırmıştır. Kavmini doğru yola dâvet ettiği vakit,
mucize olarak bulutsuz yağmur yağdırmasını istediler. Duâsı kabul
olunup, elleriyle göğe işâret etmesi vahyedildi. Göğe işâret edince
yağmur yağmaya başladı.

2. Duâsı bereketiyle otsuz bir dağda ot
bitmiştir. Kavmi Lut aleyhisselamın koyunlarını otsuz bir dağa toplayıp
başka yere salmadılar. Hayvanlar açlıktan telef olmaya başlamıştı.
Hazret-i Lut kuruyan dağda ot bitmesi için dua etti ve yemyeşil otlar
bitti. Azgın kavmin koyunları o dağdan otlasa hemen ölürdü. Bu mucizesi
ile kırk kişi îmân etmiştir.

3. Taşlar, çakıllar ve kum
tâneleri, Lut aleyhisselam ile konuşmuşlardır. Kavminin isyânı üzerine
taş parçaları dile gelip, “Kavminin îmân etmeyeceği sizce muhakkak ise
cenâb-ı Hakk’a dua et, onları yakmak için bizi ateş eylesin.” dediler.

4. Kavmi, ona eziyet vermek için üzerine ufak taşlar atardı. Allahü teâlânın koruması ile hiçbiri ona dokunmazdı.

5.
Üzerine yattığı taşlar döşek gibi yumuşak olmuştur. Kavmi, kendisini
öldürmek için karar verince ilâhî emre uyarak onlardan uzaklaşıp bir
dağa gitti. Çok yorulduğundan bir yerde uyuyup kalmıştı. Peşinden gelen
yedi kişi, onu gördüklerinde sırt üstü yatmış, altında bulunan taşlar
döşek gibi yumuşayıp çukurlaşmıştı. Onu tâkip eden yedi kişi bu hâli
görünce îmân etmiştir.

6. Lut aleyhisselam çok uzak yerlerde
olan şeyleri görüp haber verirdi. Çocuğu kaybolan biri gelip, nerede
olduğunu sorunca dua etti. Allahü teâlâ da ona bildirdi. O da, çocuğun
olduğu yeri söyledi. Bunun üzerine çocuğunu soran kimse îmân etti.

Ahmed
bin Hanbel ve İbn-i Mâce’nin bildirdikleri hadîs-i şerîflerde,
Peygamber efendimiz sallallahü aleyhi ve sellem, Lut kavmi hakkında
buyurdu ki:
On şey vardır ki Lut kavmi onları yapmış ve o yüzden helâk edilmiştir. Ümmetim ise onlara bir de kendisi katar. Bunlar; livâta (erkek erkeğe münâsebet), fındık gibi taşları sapanla atmak, güvercinle (kumar) oynamak, def çalmak, (kadınlar için düğünlerde ruhsat vardır) içki içmek, (özürsüz) sakal kesmek, (emredilenden fazla) bıyık uzatmak, ıslık çalmak, el çırpmak, (erkekler için) ipek gömlek giymek bir tâne de ümmetim ilâve eder ki; o da kadın kadına münâsebette bulunmaktır. Lut kavminin işini (livâta) yapan mel’undur. Benden sonra ümmetim hakkında en korktuğum şey Lut kavminin yaptığını yapmalarıdır.

çok saol