İstek bölüm

Arkadaşlar ben istek olarak 4Story bölümü istiyorum paylaşım yaparım şimdiden tşk.ler

Bu neki biraz tanıt

Bölüm 1 – Yaradılış (yaklaşık 3000 B.Ö.*)
Başlangıçta yerle gök, aydınlıkla karanlık birdi. Herşey ezeli ve ebedi bir boşluktan ibaretti. Sonra iki tanrı belirdi dünya üzerinde, yaratmaya muktedir. Ve saygıdeğer Leya, ışığa ve umuda can verdi, yorulmaksızın sıradışı bir hırsla savaştı yaşam ve aheng için. Bergelius ise kendini karanlığa adadı tam tersine. Gücümü hiç kimseyle paylaşmak zorunda değilim dedi, kibirli ve kuşkulu. Birbirleriyle düşmanca yaşadılar ikisi de. Ama sonunda Leya'nın kaybettiği ve Bergelius tarafından zindana atıldığı korkunç bir savaş kapıyı çaldı bir gün.

Bergelius, Leya'yı yenmiş olmanın rahatlığı içerisinde, mistik bir karanlıklar dünyası kurdu, soğuk ve kasvetli. Tutsak ama umutlu tanrıça Leya, düşmanının dışarıda yaratmakta olduğu esere bakabilmek için doğaüstü yeteneklerini kullandı. Ve gördü ki, onu saran dünya henüz boş ve şekilsizdi. Kendi gücüyle aydınlık ve karanlık arasında karşılıklı bir etkileşim yarattı. Bu olguya daha sonraları gece ve gündüz denecekti. Aynı zamanda yaşamın temel yapıtaşlarını; toprak, su, hava ve ateşi yarattı. Dünyayı kıtalar, bitki örtüleri, türlü türlü su ve kara canlılarıyla süsledi. Bu kıtalardan birine Andaron adını koydu (bugün İberia diye bilinir) ve burada yaşayanlara da Mu dedi. Ve kendi eserini korumak elinden gelmediğinden, 8 muhafız tanrısı yaratıp dünyayı korumak üzere yolladı.

Bergelius, bunu ancak Leya'nın yaratması bittiğinde farkedebildi. Kendi dikkatsizliğine kızarak, en sadık adamlarından Parakelius'a Leya'nın yarattığı her şeyi en kısa sürede yok etme emri verdi. Parakelius ve adamları, bu cennet gibi dünyaya doğru yola koyuldular. Kasvetli bir sis bulutu şehrin üzerinden korku ve dehşet yayarak yükseldi. Parakelius şeytani fikirleriyle Andaron sakinlerinin aklını çelip Karanlıklar Hükümdarına geçmelerini sağlamaya çalıştı. Bu dakikadan sonra barış giderek artan, bitmek bilmeyen bir nefrete dönüştü.

Sekiz muhafız tanrı, kötüyü yok edip Andaron'u kurtarabilmek için büyük bir su taşkını gönderdiler. Bu dev su kütlesi, dünyadaki hayatın neredeyse hepsini silip süpürdü. Hayatta kalabilen çok azı İberia'nın doğu kıyısında bulunan Britron Ada'sına sığındılar. Kötünün oyununa gelmiş olan yaradılışlara burada özgürlük verildi ve bazıları korkunç ucubelere çevrildiler. Söylentilere göre; bu korkunç dönüşümlerin sebebi Parakelius'un gücü ve adamlarıydı. Adadaki yaratıklar, savaşçı Rahu kabilesinin askerlerini oluşturdular.


Bölüm 2: Yerleşim (yaklaşık 3000 - 0 B.Ö.*)
Leya dünyayı ve kıtalarını yaratıp, sekiz muhafız tanrıyı dünyaya getirdikten sonra, çok çeşitli ilk yerli halkar türemeye başladılar. Hepsi de kıtalarda dağınık gruplar halinde yaşıyorlardı. Bergelius kendisini, Andaron'daki Britron Adası'nda yaşayan Rahu kabilesinin hükümdarı ilan etti ve halkıyla beraber dünyadaki huzursuzluğun kaynağı oldu. Gücün bu karanlık tarafı, karşılığında kargaşa ve yıkım doğurmaları için en tehlikeli yaratıkları meydana getirdi. İşte bu, aralarında üçünün Andaron'a yerleştiği pek çok mülteci dalgasının asıl nedeniydi.

Ejderha Keribes, Bergelius'un efsanevi bir eseriydi. Bu gürültüyle ateş püsküren canavar, bütün kıta sakinlerine tanrısının korkusunu salıyordu. Kara kanatlı İblis sürüsüyle birlikte, ülkede ava çıkıyor ve saklanmaya fırsat bulamayan herkesi öldürüyordu. Yerleşimler yerle bir ediliyor, geride kalan tek yaşam belirtisi bulutsuz, gri göklere yükselen yangın dumanı oluyordu. Andaron, beladan payına en az düşen yerlerden biri olduğundan yurtsuz kalanların pek çoğu oraya yerleşmeye karar verdi.

Toplamda Andaron, üç büyük göç dalgası aldı. Mülteciler basit kayıklarla, acı dolu yolculuklarını kısmen de yüzerek noktalayıp, denizaşırı seyahatlerden sonra kıtaya vardılar. İlk iş olarak Dragon'da, bu günkü adıyla Ölülerin Mabedi'nde, hayat veren sahillere canlı varamayanları toprağa vermeye koyuldular. Zamanla dört klan meydana geldi. Hayatta kalanlardan, karanlık tarafa geçmeyi reddedenler Mu Klanı'nı oluşturdular. Elfler; okyanusu dalarak veya kayarak geçebilen bedensiz varlıklara dönüşenlerdi. Bunlar Bon Tuna Klanı'nı oluşturdular ve her türlü değişime karşı dirençli, geleneklerine çok bağlı bir topluluk oldular. Andaron'a, süzülen ışık demeti gibi varan peri topluluğu Mirhur Klanı'nı oluşturdu. Bu sevimli, küçük varlıklar, kendilerini ustaca kullandıkları büyüleri sayesinde akıllıca korumasını biliyorlardı. Yaklaşık iki yüzyıl sonra Felineler, perilerin Mirhur Klanı'na katılıp, beraberce kusursuz bir uyum içerisinde yaşadılar. Son büyük göçmen dalgasıyla birlikte, kısa yaşam sürelerinden dolayı çevrelerine efsanevi bir uyum sağlama yeteneği geliştirmiş olan, müthiş hırslı insanlar geldi. Bunlar Parholn Klanı'nı oluşturdular. Bu dört klan başlangıçta birbirlerinden uzak bölgelerde barış içerisinde yaşadı. Britron Adası'nın kenar mahallelerinde yaşayan Rahu bu cemiyete dahil değildi.

Hayat tarzları ve kültürler arasındaki büyük uçurum, bir kere daha hoşnutsuzluğu tetikleyip, giderek artan çatışkılara ve neticesinde de savaşlara neden oldu. Klanlar hayatta kalabilmek için birbirlerine muhtaç olduklarını anladıklarından, bu çatışma dönemleri kısa solukluydu. Bu farkındalık, birlik ve beraberlik içerisinde yaşanabilecek bir platform sağladı. Bu andan itibaren de klanlar, birbirlerine destek olup, başarıyı paylaştılar.

Buna karşın Rahular, daha ziyade dehşet bir ordu kurma hazırlıklarına odaklandılar. Bütün halkın kıyımına sebep olacak, korkunç kuşatma planları yapıyorlardı. Halka ve ülkeye vahşice saldırılar yaptılar. Ama azimle birlik olan halk, kendisinde Rahuları geri çekilmeye zorlayacak gücü bulabildi. Savaşın sonuna doğru kudretli kılıç Krawendyn, askerlerin eline geçti ve onu, kılıcı çok güvenli bir yerde saklayan Andaron birliklerinin kumandanına teslim ettiler. Bununla birlikte, karanlık güçlerin bir eseri olan bu kılıcın tek başına varlığı bile, halk arasında ihtilaf tohumlarının ekilmesine yetti. Karanlık güçler, sinsice saf halkın ruhunu kandırmayı bilmişti. Ve bir kez daha barış, yerini savaşa bıraktı.

Sekiz muhafız tanrı, telaşla Leya'ya varıp, O'nu uyandırdılar. Leya yaratma işi bittiğinden beri gücünü tekrar toparlayabilmek için uykuya dalmış, sadece arada bir sevgiyle yaratmış olduğu dünyasının başına ne kadar korkunç işler geldiğini görmek için uyanmıştı. Tanrıça, sekiz tebaasını sorunun icabına bakmaları için Andaron'a yollamıştı. Bunlar, ilkin Bergelius'un kudretli kılıcı Krawendyn'i ele geçirmiş ve yoketmişlerdi. Ardından Andaron Kıtası'na inip, aydınlığın ve ahengin gücüyle husumet savaşına son vermiş, yaralıları iyileştirmiş ve insanların iyiye olan inançlarını pekiştirmişlerdi.

Bundan kısa bir süre sonra ikinci Rahu kuşatması başladı. Bir kez daha ani ve kanlı saldırılarıyla kıtaya hücum edip, önlerine çıkan her şeyi yok ettiler. Mantık ve vicdan dışı kavgalardan sonra muhafız tanrıları akına geçti ve neredeyse bütün medeniyeti ortadan kaldıran bir sel taşkını gönderdiler. Hayatta kalabilenler kıtanın değişik bölgelerine göçmenler olarak dağıldı. Zamanla tekrar artan nüfusun, kendilerini aynı şekilde çeşit çeşit çoğaltmış olan canavar sürüsüne karşı ispatlaması gerekecekti.


Bölüm 3 – Yeni Takvim (0 – 85 B.S.*)
Kraliçe Blid Blonead, yeni bir ulus kurup, kıtanın adını da İberia olarak değiştirdi. İlk yıllar, pek çoğunu gönülsüz çiftçiler olmaktan alıkoyamayan bir hayatta kalma mücadelesiyle geçti. Yeni tarlalar ekip biçmek ancak kıt kanaat mümkündü. Yıpratılmış kuru topraklara ekin vermek ağır geliyordu. Üstüne üstük bir de, kendince yaşam mücadelesi veren vahşi hayvanlar da yerli halkın baş belasıydı. Bu koşullar altında gündelik yaşam oldukça yorucu bir hal aldı ama bu zor şartlarda bile halk, eskilerin kendilerine aktardıkları dövüş tekniklerini, canavarlara karşı gelebilmek için, geliştirdi.

Zaman su gibi aktı ve insanlar gelişim konusunda giderek daha çok beceri kazandılar ve bu sayede canavarların üstesinden gelip, düşmanlarının büyük bir bölümünü kendilerinden uzak bölgelerde yaşamaya zorladılar. Böylece nüfus hızlı bir şekilde arttı, büyük köyler kuruldu ve terkedilmiş bölgelerde yerleşimler filizlendi. Kraliçe Blid Blonead, köyler aralıksız saldırılara maruz kaldığından, ihtiyar heyetiyle uzun uzun konuşup köylere sınır hattı çekilmesi kararı aldı. Böylelikle İberia'nın ilk ülkelerinin temelleri atılmış oldu. Büyük savaşlara meydan olan İberia'nın merkez ülkeleri Ardir, Tibered ve Tarat daha o zamandan ün kazanmaya başlamışlardı.

Birinci Ardir Muharebesi'nde, kötünün hizmetkarları Rahular bir kez daha ülkenin içlerine sızıp, neredeyse ülkede taş üstünde taş bırakmadılar. Bir kez daha, bir tarafta dünyanın tek hakimi olmak isteyen karanlık güç, diğer tarafta ise yüzyıllardır yaşam için elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışan, kendisini geliştirebilen ve öyle de yapması gereken aydınlığın gücü arasında iyi ve kötü üzerine yeni bir savaş patlak verdi. Başlangıçta savaşta üstünlük sağlayan olmadı ve taraflar tekrar savaşmaya başlamadan önce kısa süreli bir ateşkes yaptılar. Daha önceki savaşlardan bitkin düşen Ardir, savaşı kaybetti. Savaştan sonra aralarında Arian Horus adında yürekli bir kahramanın olduğu sağ kalanlar, civar ülkelere sığındılar. Kahramanca döğüşüp, zayıflara yardım eden Arian Horus böylece şan ve şöhret ünvanlarını da haketmişti.

İkinci büyük muharebe Tarat Muharebesi'ydi ve Arian Horus komutasındaki İberia kuvvetleri büyük bir zafere imza attı. Rahular, taktikleri boşa çıkarılmış ve liderleri dize getirilmiş olduğu halde saldırılarına devam etti. İberialıların başarıyla koruyabildikleri kraliçenin kalesi üzerine, gerek kale etrafında gerekse içerisinde sayısızca vahşi kavgalar oldu. Son saldırı da savuşturluduktan sonra kraliçe ile bu arada kahramanlaşan Arion Horus iz bırakmaksızın ortadan kayboldular.


Bölüm 4 – Savaş Çağı (85 B.S.* - Bugün)
Halk dehşeti içerisinde kalakalmış, Kraliçe Blid Blonead ve Arian Horus adeta yer yarılmış ta, bir daha dönmemek üzere, içine girmişlerdi. Kraliyet ailesinden kimse kalmadığı için, krallık yaklaşık olarak birbirine eş büyüklükte dört parçaya bölündü ve kraliçenin güvenini kazanmış dört adamı; Neban Maha, Ruard Lopesa, Edgar Seher ve Uma Plutak tarafından yönetilmeye başlandı. Daha fazla toprak ve etki alanı için bitmez tükenmez bir hırsa kapılan bu dörtlü, zamanla kendilerini şiddetli bir erk mücadelesinin içinde buldu. Bu zorbalık yönetimlerinden bezmiş olan halkları giderek mutsuzlaştı. Edgar Seher, çok geçmeden bu merhametsiz yönetimlerle arasına mesafe koyup, İberia'nın güneyinde kutsal bir şehir kurdu. Bu, bizim bu gün Gor olarak bidiğimiz şehrin başlangıcıydı.

Remperd'li Armin önderliğindeki halk, haksız bulduğu ve meşru olmadığını düşündüğü iktidara karşı bir isyana kalktı, ayaklandı. İberia'daki Lezina şehrinin kuşatma planı isyancıların istedikleri gibi gitmedi. İktidara bağlı kuvvetler dört koldan ilerleyip, isyancıları şehrin merkezine sıkıştırdı. Tam altı ay aralıksız süren savaşların ardından, savaşın had safhasına ve aynı zamanda sona ulaştığı, son büyük savaşta, dışarıdan bağlantısı kesilmiş 20000 isyancı tek bir gecede öldürüldü. Bu gece tarihte "kara ay soykırımı gecesi" diye geçer. Gördükleri vahşet karşısında dehşete düşen Uma Plutak ve Remperd'li Armin oradan kaçtılar. Bunun üzerine Ruard Lopesa, İberia'yı yeniden bölmenin yolunu tuttu. Doğudaki büyük kısmı Derion'u kendisine bağladı, batıdaki Valorian'ı da Neban Maha'ya verdi. Güney'de, kayde değer bir hızla gelişen, Nedbed hükümdarlığındaki kutsal şehir ise Gor adını aldı.

Ruard Lopesa; gözünde halkının önemi olmayan, tek derdi iktidar koltuğu olan korkunç bir hükümdardı. Diğer taraftan Neban Maha ise; halkın ihtiyaçlarına odaklanıp, onlara yanıt vermek isteyen bir hükümdardı. Ama Ruard Lopesa'ya karşı sürekli tetikte olma fikri O'na rahat vermezdi. Her ikisi de kendisine İmparator diye seslenilmesini buyurdu ve birbirlerinden gittikçe uzaklaştılar. Akabinde pek çok irili ufaklı savaşlar oldu aralarında. Gor, bu çatışkılara mesafeli durup, tarafsız kaldı. Nedbed, her iki krallıkla yiyecek ürünleri ve silah ticareti yaparak, ekonomiye dayalı bir yol izledi.

İki krallık arasında durmadan devam eden uzlaşmazlıklar bir gün büyük bir savaşın patlak vermesine sebebiyet verdi. Ruard, Valorian'a vergilerin tahsilatı için bir heyet gönderdi. Bu küstahlık karşısında hayrete düşen ve normal şartlarda çok barışçıl bir hükümdar olan Neban Maha'nın yanıtı çok net oldu: bütün heyetin kellesini aldı. Bunun üzerine Ruard Lopesa, Valorian'a karşı yapacağı savaşın hazırlıkları ve finansı için kendi ülkesindeki vergileri arttırdı. Kısa bir süre sonra da Derion, Valerion'a savaş ilan etti. Derion kuvvetleri başarıyla Valerion'un başkentine saldırıya geçmiş olsalar da, Valerion askerlerinin üzerine varını yoğunu ortaya koydukları Neumann Kalesi'ni almaları kısmet olmadı. Pek çok çatışmadan sonra, iki taraf ta güçlerinin aşağı yukarı aynı olduğunu anlayınca, tekrar ateşkes ilan edildi.

Savaş sırasında Gor'un Derion'a yardım ettiğinden şüphelenen Naban Maha kuzeyde bir öç kampanyasına başladı. Ama çok şükür halk, kendisini zamanında güvene almayı başardı. Herşey tekrar normale döndüğünde Gor, birbirlerine düşman diğer iki krallığı kendi tarafsızlığına ikna etmek için, kendi ordusunu kurdu. Derion ve Valorian arasında her iki taraftan hiç bir şekilde ticaret veya takas yapılmayacak şekilde bir sınır hattı çekildi. Gor, ikisinin de ticaret yaptığı tek ortağa dönüştü. Derion ile Valorian arasındaki sınır, iki sene bile dayanmadan çöktü ve ikinci büyük savaş başladı. Savaşlar kafa kafaya gidiyordu. Gor, her iki ülkeye de aynı miktarda yiyecek ve silah temin etti ve kararlı bir şekilde hiç bir savaşa bulaşmadan, her ikisine eşit mesafede durdu.

Her iki tarafta tekrar silahlanmak için yeni bir ateşkes ilan etti. Valorian'da yiyecek, doğal ürünler ile demir ürünleri ticareti yapılırken, Derion daha ziyade büyü silahları ve büyülü iksirler üzerinde yoğunlaştı. Bu hassas denge durumu bir kaç sene sürdü ama yine de, savaşın her an tekrar başlayabileceğini işaret eden çatlaklar her zaman baş gösterdi.

Yaaa lütfen açar mısınızzz

Kısacası online MMORPG

Online oyunlar bölümünde olması gerekebilir Yağızhan

Anlamadım Yağızhan ne demek istedin afedersin ?